წითელა

პირველივე ნიშნების გამოვლენისთანავე საჭიროა პაციენტისთვის მაქსიმაური კომფორტის შექმნა, სიცხის დამწევი და სხვა სიმპტომური საშუალებების გამოყენება. A ვიტამინის მიღება.
საყურადღებო და გასათვალისწინებელია, რომ ბავშვისთვის ასპინირის მიღება რეკომენდებული არ არის.

ცხელება გრძელდება საშუალოდ 4-5 დღე. უფრო ხანგრძლივი დროით ან მწვავე პერიოდის შემდეგ ნორმალიზება და ახალი ტემპერატურული პიკის გაჩენა, მიუთითებს დაავადების გართულებაზე.
წითელას ვირუსი ასევე აზიანებს კუჭნაწლავის ტრაქტს, რის შედეგდაც პაციენტს აღენიშნება დიარეა.
ყველაზე ხშირი გართულება წითელას დროს არის პნევმონია, მენინგიტი და მენინგოენცეფალიტი.
ყველა საეჭვო შემთხვევაში პაციენტი საჭიროებს შესაბამის სპეციალისტთან კონსულტაციას, რომლის გადაწყვეტილებით შესაძლოა მოხდეს პაციენტის ჰოსპიტალიზაცია.
წითელა ექვემდებარება პრევენციას იმუნიზაციით, რომელიც ტარდება წითელას ცოცხალი ვირუსის შემცვლელი ფაქტორით.
წითელას საწინააღმდეგო აცრა ტარდება გეგმიურად: პირველი დოზა კეთდება 12 თვის (MMR), ხოლო მეორე 5-6 წლის ასაკში.
6 თვის ასაკიდან საერთაშორისო მოგზაურებმა სამიზნე ქვეყნის მიუხედავად გამგზავრებამდე უნდა მიიღონ წითელას ვაქცინის ორი დოზა შესაბამისი ინტერვალით.

პირველი დოზის შემდეგ დაცულია აცრილთა 95 %, ხოლო მეორე დოზის შემდეგ – 99 %.
მეორეული პრევენცია გულისხმობს კონტროლის საშუალებებს, რომელშიც იგულისხმება პაციენტის იზოლირება სხვა ჯანმრთელი პირებისგან.